J.M. Kemperstraat 121

Deze serie ontstond in 2008. Er was toen heel veel te doen over het wel of niet dragen van een burqa.

Ik was gevraagd deel te nemen aan de tentoonstelling 'Vrijheid in de kunst' van stichting Kantara-brug.

Deze stichting probeert mensen met verschillende achtergronden met elkaar te verbinden en is actief met sociale projecten. De tentoonstellingsplekken waren dan ook niet de bekende tentoonstellingsruimtes maar juist plekken midden in de Mercatorbuurt. Ik zou tentoonstellen in de bibliotheek aan het Mercatorplein. Daar kwamen veel vrouwen in een burqa. De medewerkers waren niet meteen enthousiast over mijn werk. Later bleek dat ze bang waren dat mijn schilderijen beledigend zou zijn voor deze vrouwen maar al gauw bleek dat het ze juist aansprak. Bijvoorbeeld het schilderij '100% Waterdicht', dat als grappig en herkenbaar werd ervaren. Deze poster-achtige acryl schilderijen zijn gebundeld in 'Magazijn Valster', een magazine. Voor geïnteresseerden; er zijn er nog enkele te koop voor 15 euro.

Rechts zijn mijn 'Halal Madonna's'

Op naar de van Hallstraat 13 (richting Haarlemmerweg)

film

‘

De gehele collectie is verkrijgbaar in een boekje, te bestellen via de mail.

The Art of Communication’ is een onderdeel van een serie affiches die geïnspireerd zijn door o.a. reclameborden uit het begin van de vorige eeuw.
Het is een manier van communiceren tussen kunstenaar en kijkers over de hedendaagse thema’s.
De serie heeft als onderwerp figuren in burqa’s afgebeeld in verschillende situaties.
De burqa was in 2008 (toen deze serie ontstond) een groot vraagstuk in Nederland. Het heeft iets geheimzinnigs en afwijkends waardoor er een afstand ontstaat tussen moslims en niet moslims. In de vorm van reclameaffiches wordt het juist iets dat niet geheimzinnig en afwijkend is.
Ik heb het met opzet over burqa terwijl het in de geschilderde affiches bijna altijd over een figuur in een nikaab gaat.
Het was voor mij moeilijk om een gezicht helemaal te bedekken en tegelijkertijd
hier een onderwerp van te maken.
Ik heb de serie niet voor niets de kunst van het communiceren genoemd.
Het werk is geïnspireerd door verschillende reclame uitingen, van de emaille Ritmeester reclame voor sigaren (de knipoog), tot aan de schreeuwerige reclame van de Mediamarkt.
Ik plaats de burqa dragende figuren ook soms in andere tijden waarin dit verschijnsel
nog onbekend was.
Ik associeer en roep vragen op verpakt in ouderwetse reclame posters.
Deze serie vormt zo een geschilderd commentaar op het dragen of niet dragen van een burqa
zonder te veroordelen.